Kolekcja

Prof. Seweryn Wysłouch

Seweryn Wysłouch (ur. 19 III 1900 r. w Pirkowiczach koło Drohiczyna, zm. 28 II 1968 r. we Wrocławiu) – historyk państwa i prawa.

Dr n. praw. 1930; dr hab. 1938; prof. nadzw. 1948; prof. zw. 1957. Profesor Uniwersytetu im. Stefana Batorego do 1939 r., po wojnie początkowo w 1945 r. prof. Uniwersytetu Łódzkiego (kierownik Katedry Historii Ustroju Polski), a od 1 VII 1946 r. Uniwersytetu Wrocławskiego.

W latach 1927–1939 był pracownikiem naukowym Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. Należał do współzałożycieli Instytutu Naukowo-Badawczego Europy Wschodniej w Wilnie (1930) i został kierownikiem Referatu Mniejszościowego przy tymże Instytucie. Przed II wojną był członkiem Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Wilnie, Towarzystwa Naukowego we Lwowie oraz Polskiego Towarzystwa Historycznego, od 1937 r. zaś sekretarzem komisji Atlasu Historycznego Rzeczypospolitej Polskiej w Wilnie oraz od 1938 r. sekretarzem redakcji „Wiadomości Studium Historii Prawa Litewskiego Uniwersytetu Stefana Batorego”.

Od 1946 r. pracował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Wrocławskiego. W latach 1947–29 II 1952 pełnił funkcję prorektora tegoż Uniwersytetu. Dzięki Niemu liczne obiekty uczelniane zostały odbudowane (wiele starań poczynił dla odnowienia Auli Leopoldyńskiej). W latach 1956–1958 był dziekanem Wydziału Prawa, następnie organizatorem Zawodowego Studium Administracyjnego (1959–1964). Przez wiele lat (1 VII 1946–1968) pełnił funkcję kierownika Katedry Historii Ustroju i Prawa Polskiego (od 1950 r. Państwa i Prawa Polskiego). Był twórcą szkoły naukowej – szkoły badań historii ustroju i prawa; wypromował 13 doktorów, w tym 8 dr hab. lub prof.

W 1948 r.współorganizował Wystawę Ziem Odzyskanych we Wrocławiu. Był m.in. założycielem i dyrektorem (1949–1953) wrocławskiego oddziału Instytutu Zachodniego, współzałożycielem Instytutu Śląskiego w Opolu (1957–1960 przewodniczący jego rady naukowej), założycielem czasopisma „Studia Śląskie”, przewodniczącym Komisji Śląskiej Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego, redaktorem naczelnym Zeszytów Naukowych Uniwersytetu Wrocławskiego oraz „Studiów Śląskich. Seria nowa” (1957–1968), a także członkiem redakcji „Czasopisma Prawno-Historycznego”.

Jest autorem 19 publikacji, w tym 6 książek.

W 1965 r. został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Kolekcje podrzędne

Kolekcji (0)

Obiekty Ostatnio dodane

Obiekty Najczęściej oglądane

Ta strona wykorzystuje pliki 'cookies'. Więcej informacji